FILM | De kneedbare identiteit van de schilder (2005)

een filmpje dat ik voor de academie maakte in 2005, nu maar eens online.

identiteit is vloeibaar, oncontroleerbaar, bijna. het moment dat het zich probeert uit te drukken, behoort het al tot het verleden, maar dan ook tot een achterhaald verleden. karaktertrekken uit het heden bieden geen garantie voor de toekomst. ik ben ik, maar tegelijkertijd ook nooit ík. dat we ons ik toch ervaren als een eenheid, waarin consistentie heerst, is een raadsel. de schilder kneedt zijn identiteit, met de schilderijen als nagelaten objecten van een gevoel dat reeds gestorven is, als rottende kadavers, de grafsteen van een persoon 'x', die ooit was.



FILMPJE!